Верховинка

Ой, на горі білий камінь,
Кукурі Куку,
Сидить Верховинка на нім,
Долю жде свою!
Молодого ци старого,
Лем би ї любив,
Би до рочку тай ніврочку
Колиску купив.
Би її любив,
Лем її любив!
Би до рочку тай ніврочку
Колиску купив.

Молодий любити буде
Айбо в жебі нич,
А як в Америку пуйде,
Більше го не клич.
А старий і хижу має
Та щей конів два,
А як завтра го не стане,
З ким ся лишу я?
З ким ся лишу я?
З ким ся лишу я?
А як завтра го не стане,
А конів аж два...

Мамко, моя рідна мамо,
Як любити так?
Кідь єден легінь ай другий
Такий неборак.
Доню, життя я прожила,
Маву раду туй
Сяк ги твої хлопці й нянько
Небораком був.
Небораком був,
Чоловіком став,
Час, дитино, всьо розтавить, |
Як Бог приписав!..           | (2)

Поділитись сторінкою: